باز هم برای تو

میام و نگاه میکنم و فکر میکنم و میرم بدون اینکه بتونم چیزی بنویسم درحالی که خیلی چیزا برای گفتن هست شعر میگم و تو ذهنم تکرار میکنم و اشک میریزم و میرم تایپ میکنم و پاک میکنم و میرم . این حال و روز این روزای منه تمام روز به یه جا خیره میشم و باهات حرف میزنم سعی در متقاعد کردنت تلاش برای پیدا کردن راهکار دیگه ای . من که میشناختمت نباید از روز اول قبول میکردم. همیشه این ترسو داشتم. من با مدیون شدن خوشحال نمیشم درکم کن! دیگه هم نبینم بی اجازه

دو روزه سردر گمم نمیدونم باید چیکار کنم ما قرار گذاشته بودیم که هر وقت من اون مبلغ رو داشتم بهت برگردونم. همین که این همه وقت پولت دست من بوده، همین که تو این مدت پولت هیچ سودی نکرده، همین که در سخت ترین و پر فشار ترین روزای زندگیم مثل یه فرشته ی نجات به دادم رسیدی، همین که پر دغدغه ترین مشکلم رو حل کردی، نذاشتی مشکل دیگه ای برام پیش بیاد و جلوی اتفاقای بدترو گرفتی، همه ی اینا برای من یه دنیا ارزش داره.